Hotelweekend 2012 deel 6 - 5 t/m 8 okt. - Brigitta van Bentum

Verslag Hotelweekend 2012; Zaterdag 6 november. Door Brigitta

We vertrokken dit jaar op vrijdagochtend voor een zeer innovatief Hotelweekend. Een grote groep voor een zeer lang weekend naar de Vogezen en een klein groepje voor een niet zo lang weekend naar Luxemburg. Het was sowieso al een vernieuwend idee om niet in één, maar in twee hotels te overnachten en dat werden er zelf drie! Aangezien ik tot het kleine groepje behoorde dat voor het gouwe ouwe recept koos kan ik geen verslag doen van die rondreis, maar wat ik er op de club van gehoord heb, was ook dat het een succes.

We hadden vorige jaren al meegemaakt dat wij zondag naar huis vertrokken, terwijl de anderen dat pas de maandag erna deden, maar op zaterdag al afscheid van elkaar nemen was vreemd. Ik was we er 's morgens ook niet echt bewust van en raadde Marjan, die barstte van de hoofdpijn, ook aan vandaag lekker in en om het hotel te blijven relaxen. Dat kon natuurlijk niet, zij waren immers op doorreis naar de Vogezen! O ja, dat is waar ook. Gelukkig hoorde ik achteraf dat ze de dag toch goed doorstaan heeft.

Wij zijn zaterdag met z'n zessen gaan toeren. We hadden een rit uit het archief gevist. Een rit die we in 2008 in dichte mist gemaakt hadden. Die konden we vandaag dus met mooi weer overdoen. Ik zat tot ieders verbazing dit weekend achterop. Heb het meermalen moeten uitleggen, maar ik vind het gewoon lekker! Annemarie liet zich vandaag ook rijden, maar Nannie vind het gewoon lekkerder om zelf te rijden. We vormden dus een groepje van vier motoren en gingen 'omgekeerd systeem' rijden. Dat wil zeggen dat je, zolang degene die achter je rijdt kan zien dat je rechts of links afslaat, kan doorrijden. Anders moet je op degene die achter je rijdt wachten. Maar dat gebeurde niet vaak, want ons groepje was aan elkaar gewaagd.

Aangezien we de rit dus eerder in dichte mist gemaakt hebben, was de rit geheel nieuw. Vond het wel opvallend dat ik opeens een bepaalde stukje herkende. Een klein weggetje naar beneden, bezaaid met bladeren, vooral in de haarspeldbochten! Had blijkbaar indruk op me gemaakt. Wist ook nog te herinneren dat ik toen achter René reed (nou ja, dat doe ik meestal) en dat Nan daarachter reed. René leidde ons heel langzaam door de dichte mist. Na een tijdje arriveerde ons caravaantje bij een T-splitsing, waar John, de voorrijder, opdoemde. René dus aan de kant, ik ook, maar Nan reed heel stoer alleen door. Ik dacht nog, wat doet ze nou!

Toen de achterrijder eindelijk arriveerde en wij weer konden rijden, duurde het een eeuwigheid voordat we Nan bereikte. Wat was ik blij haar te zien! Gelukkig was ze goed op de route gebleven en John niet kwijtgeraakt.

Enfin vandaag konden we wel genieten van de mooie omgeving en belandde we bij toeval bij de lekkerste Italiaan van heel Europa. Wat hebben we gesmikkeld. En mét een glaasje wijn voor Annemarie en mij erbij. Ja sorry, maar elk nadeel heeft een voordeel.

We werden na deze heerlijke lunchstop wel onplezierig verrast door regen. Natuurlijk lieten we ons daar niet gelijk door uit het veld slaan, maar wel snel daarna. De sauna in het hotel lonkte. Dus zo gezegd, zo gedaan. Om vier uur waren we retour en om vijf uur, na eerste een borrel, zaten we lekker in de sauna. Jaap en Iris sloten ook aan.

Om acht uur was het diner tijd. Gelukkig lukte het de meesten om de sauna rozigheid te boven te komen, want anders lagen we net als Jaap allemaal op tijd in bed. De rest vermaakte zich nog gezellig met de overige hotelgasten.

Wij logeerde trouwens in de dependance en de hoteleigenaar regelde telkens dat we met een auto gehaald en gebracht werden. Die auto's mochten er zijn, maar zaterdagavond was de klap op de vuurpijl.

We werden door Frans, de mooie barman in zijn zwarte X6 naar de dependance gebracht. Eerst de dames en daarna de heren. Helaas lukte het niet Frans te verleiden de mannen gewoon te laten lopen en met ons nog een ommetje te maken. Jammer.

Zondag 7 november was het voor ons al weer tijd om naar huis te rijden en ook afscheid van Jaap en Iris te nemen. Het was mooi weer en we hebben er dan ook nog van genoten.

Karin nog bedankt voor al het regelwerk.