Hotelweekend 2012 deel 2- 5 t/m 8 okt - Paul Jansen

Zaterdag 6-10 2012

Dag 2 Hotelweekend.

Vandaag rijden we door vanuit Luxemburg naar Frankrijk ( 304 km is meer geworden.)Ik mag dit verslag schrijven omdat ik de laatste was voor het ontbijt; stond buiten ’n sms’je te sturen naar Gemma. We ontbijten samen om ½ 9.
Jaap en Iris zijn met de auto gekomen we zien ze maandag later op de dag in Duitsland weer.
De groep van 16 motoren splits zich in 11 voor Frankrijk en 5 die in Luxemburg en omgeving gaan toeren. Als de bagage erop zit nemen we afscheid van Rene & Brigitta , Rene & Nannie , Rob & Annemarie en Jaap& Iris.
Het is droog weer de zon gaat er langzaam doorkomen en de nevel trekt op.
John rijdt voorop; achter rijdt Ton en Marian op de buddyseat.

Hier tussenin Tonnie, Harry , Eric , Rene , Dennis & Lida , Ubine , Roelof & Carla , Leo & Karin en ondergetekende ( Paul).
We toeren over bochtige wegen naar Grevenmacher aan de Moesel. In de rivier ligt daar een stuwcomplex en schutsluizen voor de scheepvaart.
Aan beide zijden van deze brede weg zie je de wijnvelden. De wijnranken staan mooi in rechte lijnen.
In Schengen steken we de rivier over; van Luxemburg komen we even in Duitsland en vervolgens rijden we Frankrijk binnen. De dorpjes volgen elkaar op.
In Teterchen rijden we in een rondje over een nieuw aangelegd woonerfje. Het smalle paadje aan de linkerhand wat we moesten hebben viel niet eens op. We rijden langs open velden maar ook door stukken bos met veel naaldbomen. De loofbomen kleuren al mooi in de herfst.
Net voor de koffiestop rijden we op een soort rijwielpad/ landbouwweg van dorp naar dorp.
We gaan ’n heuveltop over en de weg loopt behoorlijk naar beneden gelijk een bocht naar rechts en grind in de bocht. Rene met de nieuwe BMW gaat vol in de ankers een stukje rechtdoor de berm in en houd de motorfiets rechtop. Harry assisteert hem en zelf wacht ik op de laatste man.
In het dorpje Boucheporn onze stop voor koffie val ik bij het parkeren om op m’n rechterzijde vanuit stilstand.
Op de hoeken van het perkje met violen hebben ze een natuursteen rechtop geplaatst die ik in een flits onder bij m’n rechterlaars zie.
Leo sprint de weg over en nog iemand helpt bij het rechtop zetten; gelukkig geen schade.
In het plaatselijk café nemen we bijna allemaal Grand Café onder genot van toffe hardrock muziek.
Buiten waait de wind behoorlijk, na een sms’je te hebben beantwoord gaat het verder.

De D wegen 20, 22, 39 leiden ons door het klein Munster met zijn mooie kerk met 2 torens.
Sarrebourg is een grotere stad op de route.
De lunchstop is in Kysithal aan de D44 bij L áuberge de Bel Air .
We zitten daar vol in de zon op een verhoogd, smal en lang terras.
Tijdens de lunch komen er wat cafe-racers voorbij en na ’t vertrek blijf ik 3 bochten achter een Harley rijden. Op de D 44 steeds meer haarspeldbochten en ook merk je op dat je meer stijgt en afdaalt.
Op ‘n T – kruising (de route wijst rechts) is de weg afgesloten door de Politie; we gaan links.
Later rijden we omhoog, zie ik John al ons tegemoet komen.
Zijn verlichting , dimlicht is stuk, na de rit vervangt hij direct het lampje.
Ook daar is de weg afgesloten, we draaien om en de Garmin wijst ons de weg naar de eindbestemming van de dag. We komen in een optocht van rally auto’s terecht.
Zelf zit ik achter ’n Ford Fiesta RS WRC 2012 van de Fin Jari Matti Latvala en bijrijder Mikka Anttila
(op internet na gezocht : Rally de France , 404 km. In 4 dagen op gladde wegen in de bergen van de Vogezen).
Mensen klappen in de handen, toeteren, fotograferen, zwaaien.
Kinderen langs de kant van de weg, iemand in een rolstoel. Wat een ontvangst het kan niet op.
De hand van de bijrijder komt regelmatig uit het raampje rechts terwijl de coureur speelt met de versnellingsbak. Even denk ik nog om in te halen, maar zet die gedachte snel van me af.
We slaan linksaf, weg uit de optocht, ’n klein weggetje omhoog dat kronkelt. Ik zie geiten loslopen (geen bord) denk aan shoarma, maar de aandacht heb ik 100 % nodig er ligt bagger op de weg in de bocht.
We naderen Sainte Marie aux Mines, even later gaat de bagage van de motor want dag 3 rijden we lichter. Buiten drinken we wat bier en wijn aan 2 grote picknick tafels voor het eten.
Tijdens het diner ( er was keuze tussen 2 menu’s) hebben we gelachen. Aan m’n linkerkant vertelt Harry een voorval bij klanten, hilarisch, de term “ droge doos” valt en rechts vraagt Ton 2 of 3 keer wat we van het topje van Marian vinden. Het gaat om het rode vestje dat over een wit topje gedragen werd.
Al staande geeft ze een demonstratie weg van de creatie, een symmetrisch vest met voor 2 lange punten die dan los konden hangen. Ook kon je een punt onder de oksel stoppen en de andere punt laten hangen. Ze droeg het vestje zelf met de 2 punten naar achteren vast geknoopt. Voor op de buik bij de navel zat een ronde ring waar de stof doorheen ging . Het plooide dan mooi van voren naar opzij. Als je de ring niet gebruikte kon je deze als armband om de pols doen. Bij haar lukte dat echter niet ,pols te dik ring te klein!
Tijdens de demo hoor je al opmerkingen over en weer . De manier waarop ze alsmaar stug doorgaat en de droge opmerking van Eric : “Prima Motorhoes ! “. Hilariteit alom.
Tranen liepen over de wangen . Leo die tegenover me komt niet meer bij ( ik denk dat hij vroeger veel stripboeken heeft gelezen en alles in plaatjes voor zich ziet) moet naar buiten om bij te komen en over zijn hoestbui heen te komen.
Na het toetje en koffie hebben we nog een tijdje buiten onder het afdak gezeten. Carla & Roel sliepen boven bij de ingang hadden een luxe kamer met balkon, bidet , bad , sofa en een zijraam, waarin Carla voor open raam verscheen. Roel stond beneden en keek op; een klassieke Romeo & Julia voorstelling. Om ½ 11 gingen ze allemaal naar bed , met Harry heb ik nog een kwartiertje over nieuwe motoren en de techniek doorgepraat.
Toen naar bed, Eric sliep al , uitrusten voor dag 3.
Schiet nog door je hoofd dat Rene zijn eerste rit , met de BMW, en Ton & Marian de laatste met de Motto Guzzi in het buitenland rijd. ( vraag hem naar de laatste aankoop ).
Voor een ieder van ons is het speciaal om in het buitenland te rijden.

Groet. Paul.